|
Met een weekje vertraging ten opzichte van hun
zes concurrenten, trapte FT JenS Lommel het
U17-seizoen af op verplaatsing bij La Baracca
Maasmechelen. Met geen al te beste voorbereiding
achter de rug, was het koffiedik kijken wat de
eerste wedstrijd zou brengen. Want met
uitgesproken sportieve ambities mocht er toch
worden verwacht dat de ploeg op scherp zou
staan. Alleen staken er enkele uren voor de
wedstrijd tal van problemen de kop op.
Het lijkt wel een rode draad in de geschiedenis
van FT JenS, keepersproblemen. Op papier vier
doelmannen bij de U17, maar alsnog een
veldspeler die in doel moet plaatsnemen, je
houdt het niet voor mogelijk. David Rilhas nam
dan maar plaats onder de lat met als optie
zoveel mogelijk als vliegende doelman te spelen,
een tactiek die mede door de druk van
Maasmechelen maar weinig kon worden gebruikt.
Maar langs de andere kant stond hij duidelijk
zijn mannetje tussen de palen. In tegenstelling
tot de opwarming waarbij zijn teamgenoten hem
bij momenten nog fuseerden, was hij zeer secuur
in zijn tussenkomen. En met de hulp van zijn
verdediging bleef het wedstrijdverloop best
aangenaam spannend.
Als vanouds
Die spankracht was vooral te danken aan het
scoreverloop. Al meteen werd duidelijk dat de
thuisploeg met heel veel druk naar voren zou
spelen en FT JenS op zijn eigen helft wilde
vastprikken. De bezoekers dus in de verdrukking,
maar laat nu net dat hun beste spel zijn. FT
JenS sloot alle looplijnen af en counterde naar
hartenlust. En zo lukte het al vrij vroeg om
(toen nog) op een diefje de 0-1 te scoren
wanneer de Maasmechelse doelman te ver voor zijn
doel stond. Lars Craps had het gezien en scoorde
als vanouds van op de eigen speelhelft. Het
betekende meteen een enorme opsteker, want
ondanks het balbezit van Maasmechelen kreeg FT
JenS vanaf dan wel de beste kansen in de
wedstrijd.
Net niet en vermoeidheid versus scoren en
recupereren
Maar er was bij de jonge Lommelaren niet alleen
het keepersprobleem dat meespeelde, ook de
schaarse wisselmogelijkheden zouden een tol gaan
eisen naarmate de wedstrijd vorderde. Het was
daarom ook dubbel zo jammer dat FT JenS in de
eerste helft de kansen niet had kunnen benutten
en een kloofje hadden kunnen slaan. Want
uiteindelijk had de thuisploeg wel de netten
doen trillen en stond het aan de rust op een 2-1
voorsprong. Een voorsprong die ze diep in de
tweede helft tot op 3-1 brachten in
tegenstelling tot de bezoekers die hun kansen
weer niet benut zagen. Met het weinige energie
dat er nog restte, werden er nog pogingen
ondernomen om het tij te doen keren, maar een
frisser Maasmechelen was niet meer in
verlegenheid te brengen. |
